Հարազատ քաղաքում Էրդողանը «հայրական ապտակ» ստացավ. Ստամբուլահայ խմբագիրը մանրամասներ Է ներկայացնում

Թուրքիայի նախագահ Ռեջեփ Թայիփ Էրդողանի գլխավորած «Արդարություն և զարգացում» կուսակցությունը պարտվել էր օրեր առաջ Թուրքիայում ընթացող ՏԻՄ ընտրությունների ժամանակ։ Ընդ որում, ընդդիմության այս հաղթանակը նշանակալից է նրանով, որ վերջին անգամ նման բան եղել էր 20 տարի առաջ։ Էքրեմ Իմամօղլուն էլ կշարունակի զբաղեցնել Ստամբուլի քաղաքապետի պաշտոնը՝ ստանալով ձայների 50,8 %-ը։ Իշխող կուսակցությունից նրա մրցակից Մուրաթ Քուրումն էլ ստացել է ձայների շուրջ 40 %-ը։ 

Ստամբուլում լույս տեսնող «Ակօս» շաբաթաթերթի հայերեն էջերի խմբագիր Բագրատ Էստուկյանի մանրամասներ է ներկայացրել, թե ինչ է նշանակում այս պարտությունը Էրդողանի համար.

-Էրդողանը եւ իր քաղաքական թիմը այլ ելք չունեին, քան ընդունել պարտությունը:  Էրդողանի պարտությունը հավանական տարբերակ էր հենց իր թիմի համար, քանի որ Էրդողանի վարկանիշը գնալով անկում է ապրում։  Բայց ինչ խոսք, սա Էրդողանի համար մեծ հարված է, թեեւ նա ընդունել է իր պարտությունը, բայց այս արդյունքները էրդողանի իշխանության համար լրջագույն հարված են: Ստամբուլում հաղթելը մեծ հնարավորություններ է բացում ընդդիմադիր քաղաքապետի համար, քանի որ Ստամբուլը մեգապոլիս է, որտեղ ապրում է ավելի քան 16 միլիոն մարդ. դա ողջ Թուրքիայի բնակչության մեկ հինգերորդն է։ Այն նաև երկրի գլխավոր տնտեսական կենտրոնն է։ Եվ եթե դու վերահսկում ես Ստամբուլը, ուրեմն զգալի չափով վերահսկում ես ողջ երկրի առևտուրը, ֆինանսները և զբոսաշրջությունը։ Բայց ամենագլխավորը՝ հնարավորություն ունես կրկնել Էրդողանի ուղին և 2028-ին նախագահ դառնալ։ Ճիշտ է, դեռ քաղաքային ընտրություններից առաջ Իմամօղլուն լրագրողներին ասել էր՝ հիմա իմ խնդիրը Ստամբուլն է, թե ինչ կլինի 4 տարի հետո, Աստված գիտի։

- Հայկական հարցերի շուրջ մեծ փոփոխություններ սպասել պետք չէ, քանի որ  Թուրքիայի բոլոր քաղաքական գործիչները նույն մարտավարություն ունեն։ Այստեղ բացառություն է կազմում միայն  Քրդամետ դեմոկրատական կուսակցությունը։ Մնացած բոլորը նույն ուղղությունն ունեն, զարմանալու բան չկա, բոլորն էլ հակահայ են: Թուրքիայում ապրող հայերի մեծ մասամբ զորակցել ընդդիմության թեկնածուին և ոչ Էրդողանին: Որովհետև նա մի քիչ ավելի ժողովրդավարական է, Էրդողանի կառավարությունն իսկական  բռնապետություն  է դարձել՝ հավանաբար հենց այդ պատճառով: