Երբ քաղաքը չէր հասցնում չորանալ երեւանյան կիզիչ արեւի շողերի տակ, Եռաբլուրում ջրերն անջատված էին...
ՀասարակությունԱյսօր պոռնկորդիները «պոստեր էին պահում» Երեւանյան փողոցների կանգառներում, որպեսզի դույլով ջուրը շուռ տային կանգառում տրանսպորտ սպասող մարդկանց գլխին... Որ այդ թրջված մարդիկ իրենց թաց հագուստով ստիպված պետք է թրջեին հենց նոր ուղի դուրս եկած տրոլեյբուսների, կամ ավտոբուսների նստարանները, նրանց չէր հուզում... Ըստ օդում կախված լուրերի, հատուկ հրահանգ է եղել Նիկոլի Բրյուսելից վերադառնալու կապակցությամբ Երեւանում զվարթ մթնոլորտ ստեղծել...
Շլանգներով напор-ի տակ ջրում էին Հանրապետության հրապարակում հայտնված կիսամերկ կանանց... Մի խումբ, չգիտես ինչու, սեւ շալվարներով ու մայկաներով աղջիկներ՝ արդեն իսկ իրենք իրենցից բեզարած՝ ժամն արդեն 17:30 էր, հոգնած դեմքերով հետեւում էին ոչ պակաս բեզարած երիտասարդին, ով ռոբոտի պես՝ անհավես, առանց ժպիտ, Սայաթ Նովայի արձանի աղբյուրից ջուրը հավաքում էր դույլերի մեջ, հետո՝ արդեն վաղուց հոգնած միապաղաղ աշխատանքից՝ դույլ-ջուր-ձեռքերը վեր-ձեռքերը վար, դույլ-ջուր-ձեռքերը վեր-ձեռքերը վար, նույն անհավեսությամբ քայլում էր դեպի Կոնսերվատորիայի կանգառ ու նույն անհավես անտարբերությամբ ջուրը շուռ տալիս մարդկանց վրա... Տպավորություն էր, որ ժամավճարով աշխատող խումբ է... Ով չգիտի, ասեմ... Ժամավճարով աշխատողը փողը ստանում է աշխատած ժամերի դիմաց, այլ ոչ կատարած աշխատանքի... Այսինքն, կարեւոր չէր, թե քանի դույլ ջուր նա կշփի մարդկանց վրա... Կարեւորը նշված ժամերին ներկա լինել «պոստում» ու «Վարդավառի» իմիտացիա ստեղծել... Դե, որ այս ռեժիմը դեռ 2018-ից պղծեց ինչ որ կարողացավ՝ նորություն չէ...
Մի խոսքով քաղաքը տժժում էր... Եթե ուրիշ տեղ աղ ու հացով են դիմավորում «իրենց սիրելի ղեկավարին», ապա Նիկոլին դիմավորում էին ջրով... Ջրով ողողված էր պրոսպեկտը... Երջանիկ мамочка-ները իրենց ժիր ու զվարթ երեխաների հետ միասին Վարդավառ էին տոնում Վարդանյանի այգում՝ Ալեքսանդր Մյասնիկյանի թիկունքում... Ամենուր խինդ ու ծիծաղ էր... Ամենուր ջուր էր հոսում... Шланг-ներից, շատրվաններից, ցայտաղբյուրներից...
Ամենուր... Բացի Եռաբլուրում սեւ դագաղ հիշեցնող ցայտաղբյուրից... Այո՛, այսօր՝ հուլիսի 16-ին, երբ` նույնիսկ երեւանյան կիզիչ արեւի շողերի տակ, քաղաքը չէր հասցնում չորանալ ամենուր հոսող ջրերից Եռաբլուրում ջրերն անջատված էին...
Նենգ, տիպիկ նիկոլական շոու, կազմակերպված «իշխանության» կողմից՝ ի պատասխան SOS ճչացող Արցախի մանուկների կանչի... Ձեր սիրելի լեզվով կասեի SHAME, բայց դրան էլ արժանի չեք... Նզովքս բոլորիդ...
Գրող, հրապարակախոս
ԱԼԼԱ ՀԱԿՈԲՅԱՆ