ՍՏԵՓԱՆԱԿԵՐՏՈՒՄ ԱՄՈԹԱԼԻ ՇՔԵՐԹ Է ՏԵՂԻ ՈՒՆԵՑԵԼ. WARGONZO-Ի ԱՆԴՐԱԴԱՐՁԸ

­Նա­խա­գահ Ա­լիևն ըն­դու­նել է ադր­բե­ջան­ցի զին­վո­րա­կան­նե­րի շքեր­թը։ Մի­ջո­ցա­ռու­մը նվիր­ված էր Ղա­րա­բաղ­յան պա­տե­րազ­մում տա­րած հաղ­թա­նա­կին։

Շ­քեր­թը ռազ­մա­կան քա­ջութ­յան մարմ­նա­ցում է։ Բայց ին­չո՞վ է ար­տա­հայտ­վում ադր­բե­ջա­նա­կան բա­նա­կի քա­ջութ­յու­նը, երբ, ու­նե­նա­լով տաս­նա­պա­տիկ ա­ռա­վե­լութ­յուն, լցոն­ված իս­րա­յե­լա­կան և թուր­քա­կան զեն­քե­րով, նրանք «հաղ­թե­ցին» Ար­ցա­խի փոք­րա­թիվ ինք­նա­պաշտ­պա­նա­կան բա­նա­կին։ Գո­նե ա­մա­չեին։ Հաղ­թո­ղը ստա­ցավ դա­տարկ ու խորթ քա­ղաք՝ բնիկ հա­յե­րը չհան­դուր­ժե­ցին նվաս­տա­ցու­մը, և բո­լո­րը հե­ռա­ցան՝ հպար­տութ­յունն ու վե­հութ­յու­նը տե­սա­նե­լի են այս զանգ­վա­ծա­յին ժես­տում։

Եվ հի­մա օ­կու­պանտ­նե­րը, այլ կերպ չենք կա­րող ա­սել, եր­թով ան­ցել են դա­տարկ Ս­տե­փա­նա­կեր­տով։

­Բա­քուն, խա­ղա­ղութ­յան նենգ դի­մա­կի տակ, բազ­միցս հայ­տա­րա­րել է Ղա­րա­բա­ղի հայ բնա­կիչ­նե­րի հետ ներ­դաշ­նակ ապ­րե­լու իր մտադ­րութ­յան մա­սին։ Բայց ադր­բե­ջա­նա­կան հա­սա­րա­կութ­յա­նը ղա­րա­բաղ­ցի հա­յե­րի ինչ­պի­սի՞ ին­տեգր­ման մա­սին կա­րե­լի է խո­սել, երբ ադր­բե­ջա­նա­կան հա­տուկ ծա­ռա­յութ­յուն­նե­րը ձեր­բա­կա­լե­ցին Ար­ցա­խի բո­լոր նախ­կին պե­տա­կան ​​գոր­ծիչ­նե­րին, ո­րոնց հան­դի­պե­ցին, իսկ Ադր­բե­ջա­նի նա­խա­գահ Ա­լի­ևը, գտնվե­լով դա­տարկ վար­չա­կան շեն­քում, ցու­ցադ­րա­բար ան­ցավ հայ­կա­կան դրո­շի վրա­յով։ Երբ դիտ­մամբ ցու­ցադ­րա­բար ա­պա­մոն­տա­ժե­ցին լե­ռան վրա­յի խաչն ու մի­լի­տա­րիս­տա­կան ​​շքերթ անց­կաց­րին։ Ու­ղեր­ձը շատ պարզ է...

Ս­տե­փա­նա­կեր­տը գե­ղե­ցիկ քա­ղաք է լեռ­նե­րի գո­գում։ Այն կա­ռու­ցել են հա­յերն ու ռուս­նե­րը։ Հի­շում եմ, թե ինչ­պես էին ադր­բե­ջա­նա­կան զին­վո­րա­կան­նե­րի կող­մից հի­մա ոտ­նա­կոխ ար­վող կենտ­րո­նա­կան հրա­պա­րա­կում ե­րի­տա­սարդ­ներ, ման­կա­սայ­լակ­նե­րով զույ­գեր զբոս­նում, խա­ղաղ տո­նա­կա­տա­րութ­յուն­ներ և նույ­նիսկ զանգ­վա­ծա­յին հար­սա­նիք­ներ էին անց­կաց­վում։ Իսկ լե­ռան վրա վառ­վող խաչ էր ե­րե­ւում։ Մի օր, ես վստահ եմ, որ այն նո­րից կվառ­վի: Պատ­մութ­յու­նը չի ա­վարտ­վել.

ԴՄԻՏՐԻ ՍԵԼԵԶՆՅՈՎ

(­«Հին հան­քա­փոր»)

­Հա­տուկ @wargonzo-ի հա­մար