Դիմիտրովում ռուսական եկեղեցին ժողովուրդներին կապող հիմնասյուներից մեկն է
ՆերքաղաքականԴարեր շարունակ հայ եւ ասորի ժողովուրդները կողք կողքի կերտել են սեփական պատմությունը, ունեցել ընդհանուր փորձություններ, սակայն դրսեւորել են քրիստոնեական սեր ու ամուր կամք՝ դրանք միասին հաղթահարելու ճանապարհին: Միասին են մաքառել քրիստոնեության տարածման համար: Եվ Հայ Առաքելական եկեղեցին մշտապես բաց է ասորիների առաջ: Այս անգամ «Իրավունք»-ը գնացել է Արարատի մարզի գյուղերից մեկի՝ Դիմիտրով համայնքի բացահայտման ուղղությամբ։ Գյուղը հիմնադրվել է 1831 թվականին։ Նախկինում ունեցել է Գայլազոր, Գայլազոր Ներքին, Կույլասար, Ղույլասար ասորական անվանումները։ Դիմիտրով է վերանվանվել 1949 թվականի դեկտեմբերի 1-ին՝ ի պատիվ Բուլղարիայի ժողովրդական հանրապետության հիմնադիր Գեորգի Դիմիտրովի։
Գյուղի հարավարեւմտյան եզրին է գտնվում Սուրբ Աստվածածին եկեղեցին (1868), հյուսիսային եզրին՝ «Սուրբ Օջախ» մատուռը (19-20-րդ դդ.), գյուղի մեջ՝ Սուրբ Կիրիլ ասորական եկեղեցին (1840)։ Քանի որ Դիմիտրով գյուղը բնակեցված է հայերով ու ասորիներով, եւ եկեղեցու պատկանելության հարցը շատ նրբորեն կարող էր առնչվել երկու բարեկամական ժողովուրդների հարաբերություններին։ Այս եւ այլ հարցերի շուրջ՝ «Իրավունք»-ը զրուցել է Դիմիտրովի վարչական ղեկավար ԱՀԱՐՈՆ ՀԱԿՈԲՅԱՆԻ հետ։
— Պարոն Հակոբյան, ի՞նչ խնդիրներ ունեն ազգային փոքրամասնությունները Դիմիտրովում:
— Կոնկրետ այն բնակավայրը, որտեղ ես եմ բնակվում, ոչ մի նման խնդրի չկա։
— Ձեր համայնքում կա նաեւ ռուսական եկեղեցի։ Մարդկանց հաճախելիությունն ինչպիսի՞ն է։
— Ամեն շաբաթ կամ կիրակի օրերը եկեղեցու դռները մշտապես բաց են լինում։ Ինչ խոսք, շատ մարդիկ են հաճախում, եւ ոչ մի խնդիր մեզ մոտ չկա՝ որպես այդպիսին։
— Իսկ արտերկրից ժամանած մարդկանց նկատելի հոսք լինո՞ւմ է Ձեր համայնքում եւ, մասնավորապես, ռուսական համայնքի ներկայացուցիչներ այցելո՞ւմ են Ձեր մարզի ռուսական եկեղեցի։
— Ինքս ռուսական եկեղեցում սովորաբար ամեն պատարագի ներկա եմ լինում ։ Ինչ խոսք, եթե դրսից ժամանած հյուրեր ունենում ենք, եւս ներկա եմ լինում, որպեսզի հյուրընկալեմ նրանց։ Իսկ առհասարակ, արտերկրից եւ մասնավորապես՝ ՌԴ-ից ժամանած մարդիկ լինում են, թե` ոչ, հստակ չեմ կարող նշել, քանի որ եկեղեցու աշխատակիցներն ավելի լավ են տիրապետում այդ տեղեկատվությանը։
— Արդյո՞ք Ձեզ մոտ կան այլ կրոնական կազմակերպություններ, որոնք մի փոքր այլ ուղղվածության թեզեր են քարոզում։
— Կոնկրետ մեր գյուղում` ոչ, չկան առկա խնդիրներ։ Նման կազմակերպությունների մասին ինքս ոչինչ չեմ կարող պաշտոնապես Ձեզ տեղեկացնել։ Մեզ մոտ, որպես կազմակերպություն, գիտեմ միայն մեր եկեղեցին եւ վերջ։ Այսինքն` աղանդավորներ մեր գյուղում չկան, իսկ եթե նույնիսկ մեկ-երկու կամ երեք հոգի լինեն՝ ես այդ մասին տեղյակ չեմ։
— Իսկ Ձեր համայնքի մասին կա՞ն այնպիսի հարցեր, որոնց շուրջ ինքներդ կցանկանաք բարձրաձայնել։
— Տեսեք, կոնկրետ այս պահին իրականացվում են տարբեր աշխատանքներ, որոնք նաեւ ընթացքի մեջ են։ Այնպես է, որ դրանք այժմ լուսաբանման անհրաժեշտություն չունեն, քանի որ աշխատանքային փուլում են դեռեւս։ Կհասցնենք ավարտին, եւ Աստծո կամոք, կլուսաբանվի այդ ամենը։ Պարզապես, այժմ լուսաբանելու կարիք չեմ զգում։
ԴԻԱՆԱ ՄԱՆՈՒԿՅԱՆ