Զելենսկին վա բանկ է գնում երեւի մի վերջին անգամ

Ա­մեն դեպ­քում, Հա­յաս­տա­նի հա­մար շա­րու­նա­կում է էա­կան մնալ եր­կու կա­րե­ւոր հարց (Տե´ս նաեւ https://iravunk.com/?p=300828&l=am)՝ հնա­րա­վոր ի­րա­վի­ճա­կը Թ­րամ­փի պաշ­տո­նա­վար­ման մեկ­նար­կից` հուն­վա­րի 20-ից հե­տո, եւ թե դա ի՞նչ հնա­րա­վոր տե­ղա­շար­ժեր կա­րող է ի­րա­կա­նաց­նել ուկ­րաի­նա­կան խա­ղա­տախ­տա­կին:

Այն, որ դեռ մին­չեւ Թ­րամ­փի երդմ­նա­կա­լութ­յու­նը կտրուկ ակ­տի­վութ­յուն այս հար­ցե­րում կա, դժվար է չնկա­տել: Նախ, Փա­րի­զում Թ­րամ­փը հան­դի­պեց Զե­լենս­կուն՝ մի շարք հստակ մե­սիջ­ներ փո­խան­ցե­լով: Ա­պա հստակ մե­սիջ­ներ փո­խանց­վե­ցին նաեւ Օր­բա­նի մի­ջո­ցով, ո­րոնց ի պա­տաս­խան, Զե­լենս­կին դեռ ա­ռաջ է տա­նում պա­տե­րազ­մը շա­րու­նա­կե­լու գա­ղա­փա­րը: Իսկ ա­հա ներ­կա փու­լում նման է, որ Թ­րամ­փից ար­դեն ռեալ սպառ­նա­լիք­ներ են գա­լիս: Ուկ­րաի­նա­կան տե­ղե­կաց­ված աղբ­յու­րը նման ի­րա­վի­ճակ է ներ­կա­յաց­նում. «ԱՄՆ նա­խա­գահ Թ­րամփն ա­սել է, որ ին­քը Զե­լենս­կուն չի հրա­վի­րել իր երդմ­նա­կա­լութ­յան ա­րա­րո­ղութ­յա­նը 2025 թվա­կա­նի հուն­վա­րին, բայց ե­թե Զե­լենս­կին հարց­նի, նա կմտա­ծի այդ մա­սին։ Նա­խա­գա­հա­կան օ­ֆի­սի մեր աղբ­յու­րը հայտ­նում է, որ Զե­լենս­կի-Եր­մակ սիա­մա­կան երկ­վոր­յակ­նե­րի մոտ ԱՄՆ նոր նա­խա­գա­հի նման հայ­տա­րա­րութ­յու­նը ծայ­րա­հեղ ծանր տրա­մադ­րութ­յուն­ներ է ա­ռա­ջաց­րել: Ա­ռա­վել եւս, որ Թ­րամ­փը միա­ժա­մա­նակ հայ­տա­րա­րեց նաեւ, որ պաշ­տո­նը ստանձ­նե­լուն պես կար­գե­լի Կիե­ւին` ա­մե­րիկ­յան հե­ռա­հար հրթիռ­նե­րով հար­վա­ծել Ռու­սաս­տա­նի տա­րած­քին: Բա­ցի այդ, Կոնգ­րե­սը գա­լիք տար­վա բյու­ջեից դուրս թո­ղեց Ուկ­րաի­նա­յին ռազ­մա­կան օգ­նութ­յուն ցու­ցա­բե­րե­լու կե­տը, ո­րը նման է մա­հա­խո­սա­կա­նի: Զելենսկի-Եր­մա­կի մոտ կա այն գնա­հա­տու­մը, որ Թ­րամփն այդ ա­մե­նից հե­տո ո­րո­շեց հրա­պա­րա­կայ­նո­րեն հայ­տա­րա­րել Զե­լենս­կուն չհրա­վի­րե­լու մա­սին, դրա­նով ցույց տա­լով հա­ջորդ քայ­լը` նա Զելենսկուն չի ճա­նա­չի, որ­պես լե­գի­տիմ նա­խա­գահ, քա­նի որ նրա պաշ­տո­նա­վար­ման օ­րի­նա­կան ժամ­կե­տը դեռ մա­յի­սին է լրա­ցել: Եվ նրան չհրա­վի­րելն ար­դեն իսկ մե­սիջ է ուկ­րաի­նա­կան բո­լոր է­լի­տա­նե­րին, որ ներ­կա իշ­խող թիմն այ­լեւս Վա­շինգ­տո­նի հո­վա­նու տակ չէ, եւ հան­գիստ կա­րող են նրանց հո­շո­տել ներ­սից: Զելենսկուն մեկ այլ ակ­նարկ էլ ե­ղավ` ե­թե խնդրի՝ կկան­չեն: Այ­սինքն, ե­թե ան­վե­րա­պա­հո­րեն պար­տա­վոր­վի, որ կկա­տա­րի Թ­րամ­փի բո­լոր պա­հանջ­նե­րը, այդ դեպ­քում նրան չեն ոչն­չաց­նի. ուկ­րաի­նա­կան հար­ցե­րը կլուծ­վեն, եւ Զե­լենս­կուն կու­ղար­կեն «պատ­վա­վոր թո­շա­կի»` մի տա­քուկ անկ­յու­նում: Սա­կայն այս դեպ­քում էլ կա այն ռիս­կը, որ ե­թե ոչ այ­սօր, ա­պա վա­ղը հաս­տատ Զե­լենս­կին կյան­քով է պա­տաս­խան տա­լու Ուկ­րաի­նա­յի գլխին բե­րած այս բո­լոր ա­ղետ­նե­րի հա­մար»:

­Կիե­ւը, թե­րեւս, ընտ­րել է եր­րորդ տար­բե­րա­կը՝ ակն­հայ­տո­րեն հույ­սը դնե­լով Ա­րեւ­մուտ­քից ե­կող զեն­քի այն ակ­տիվ հոս­քե­րի վրա, որն ի­րա­կա­նաց­վում է ԱՄՆ հե­ռա­ցող իշ­խա­նութ­յուն­նե­րի կող­մից: Գորշ կար­դի­նալ Եր­մա­կը հրա­պա­րա­կավ հայ­տա­րա­րեց, որ դեռ վաղ է ի­րա­կան խա­ղա­ղութ­յան մա­սին խո­սել, այ­սինքն` կհա­վա­քեն բո­լոր ներ­քին ռե­սուրս­ներն ու կշա­րու­նա­կեն կռվել: Այդ նպա­տա­կով կենտ­րո­նաց­նում են Ա­րեւ­մուտ­քից ե­կած ռե­սուրս­նե­րը, հրա­ժար­վում ան­գամ ծայ­րա­հեղ վտան­գա­վոր ուղ­ղութ­յուն­նե­րը պաշտ­պա­նե­լուց, եւ կփոր­ձեն եւս մեկ հար­ձա­կում ձեռ­նար­կել, ըստ ա­մե­նայ­նի, Ռու­սաս­տա­նի տա­րած­քում` Կուրս­կի օ­րի­նա­կով: Ա­մեն դեպ­քում, ռու­սա­կան հա­մե­մա­տա­բար վստա­հե­լի փոր­ձա­գի­տա­կան աղբ­յուր­նե­րը տես­նում են այն բո­լոր նա­խան­շան­նե­րը, ո­րոնք ակ­նար­կում են ուկ­րաի­նա­կան կող­մից՝ մի վեր­ջին հար­ձակ­ման պատ­րաստ­վե­լու հետ:

Ի­մաստն այն է, որ հաս­նեն ո­րո­շա­կի հա­ջո­ղութ­յուն­նե­րի, դա դարձ­նե­լով բա­նակ­ցա­յին օբ­յեկտ` Վա­շինգ­տո­նի հետ շփում­նե­րում: Սա­կայն այս­տեղ կա մեկ հսկա­յա­կան ռիսկ. ռուս­նե­րը մին­չեւ Թ­րամ­փի ի­նա­գու­րա­ցիան նման մի ա­վանտ­յու­րա­յի սպա­սում են, եւ ե­թե կա­րո­ղա­նան դա վե­րա­ծել ուկ­րաի­նա­կան կող­մի հա­մար պար­տութ­յան կամ ան­գամ հաս­նել ոչ-ո­քի արդ­յուն­քի, ա­պա ռազ­մա­ճա­կա­տում կստեղծ­վի միան­գա­մայն այլ ի­րա­վի­ճակ: Այն է` զրո­յա­կան մար­տու­նա­կութ­յան եւ ռե­զերվ­նե­րով ուկ­րաի­նա­կան բա­նակ եւ հնա­րա­վո­րութ­յուն­նե­րը պահ­պա­նած ռու­սա­կան բա­նակ: Ա­ռա­վել եւս, որ հենց այս պա­հին ար­դեն իսկ միան­գա­մայն էա­կան ձեռք­բե­րում­ներ ռուս­նե­րը մար­տա­դաշ­տում ու­նեն: Եվ ե­թե դրան էլ գու­մար­վեն նոր հար­ձակ­ման փու­լում ուկ­րաի­նա­կան հնա­րա­վոր կո­րուստ­նե­րը, այն է՝ ռե­զեր­վա­յին բա­զա­յից առ­հա­սա­րակ զրկվե­լու տար­բե­րա­կը, ա­պա այդ դեպ­քում ին­չո՞ւ պետք է Մոսկ­վան գնա ինչ-որ պայ­մա­նա­վոր­վա­ծութ­յան, ե­թե ի հայտ է գա­լիս առն­վազն ողջ Նո­վոռ­ո­սիան վե­րահս­կո­ղութ­յան տակ վերց­նե­լու հնա­րա­վո­րութ­յուն: Եվ այն, որ ՌԴ նա­խա­գա­հը ե­րեկ­վա «ու­ղիղ կա­պին» ներ­կա­յա­ցել էր մար­տա­կան դրո­շով, ան­շուշտ, իր հիմ­քում հենց այդ խո­րը ակ­նարկն էր պա­րու­նա­կում:

Այս­պի­սով, կլի­նի՞ Կիե­ւի եւս մեկ հար­ձա­կում, ո­րի հա­մար, ե­ղած տվյալ­նե­րով, մոտ 100 հա­զա­րա­նոց զորք է կենտ­րո­նաց­ված, ար­դեն ան­գամ դա չէ էա­կա­նը. մի­գու­ցե՝ կլի­նի, մի­գու­ցե մի ո­րոշ ա­ռաջ­խա­ղա­ցում կու­նե­նան: Դա, ի­հար­կե, ցան­կա­լի է նաեւ բրի­տա­նա­ցի­նե­րի հա­մար, ո­րոնք, ըստ ռու­սա­կան շատ աղբ­յուր­նե­րի հա­մոզ­ման, կանգ­նած են Մոսկ­վա­յում տե­ղի ու­նե­ցած վեր­ջին ա­հա­բեկ­չա­կան հար­ձակ­ման ար­մատ­նե­րում, ո­րը նույն­պես հնա­րա­վոր զի­նա­դա­դա­րը կան­խե­լու ի­մաստ ու­նի իր տակ: Գլ­խա­վո­րը դա չէ, այլ հար­ցը՝ ոտ­քից գլուխ բիզ­նես­մեն Թ­րամ­փը մին­չեւ վերջ կգնա՞ իր իսկ մատ­նան­շած ուղ­ղութ­յամբ, նաեւ հաշ­վի առ­նե­լով, որ գլո­բալ լար­վա­ծութ­յու­նը հա­սել է մի­ջու­կա­յին ու­ղիղ սպառ­նա­լիք­նե­րի մա­կար­դա­կի, ո­րը, ի­հար­կե, վնա­սում է բիզ­նե­սին: Ե­թե ա­յո, Զե­լենս­կու գլխին կախ­ված բո­լոր սպառ­նա­լիք­ներն այն­քան լուրջ են, որ նոր հար­ձա­կումն այս­տեղ էա­կան բան չի փո­խի: Ե­թե ոչ, դե ու­րեմն ար­դեն բա­լիս­տիկ հրթիռ­նե­րով հար­վա­ծի մա­կար­դակ տե­ղա­փոխ­ված պա­տե­րազ­մը միայն նոր սրա­ցում­ներ կու­նե­նա: