Չեմ ուզում քրտինքի հոտով մարդկանց Երևանում հանդիպել, խոսում եմ ու չգիտեմ`գլուխս որտեղ մտցնեմ. Արա Ղազարյան

HerMine dialog  հաղորդման հյուրերն այս անգամ՝ Արա Ղազարյանն ու Մհեր Բաղդասարյանն էին։

StarNews-ը հետևելով զրույցին` առանձնացրել է հետաքրքիր մտքերը:

 «Ես ու Արան միշտ փորձում էնք մեկս մյուսիցս ինչ-որ բաներ սովորել։Երկար տարիների ընթացքում 4ից 5տարի աշխատում էնք այս նախագծերի շուրջ։Դրանից առաջ երկար տարիներ աշխատել էնք Pan Armenia TV-ում։Արան եղել է հեռուստաալիքի գլխավոր պրոդյուսերը,ես՝հաղորդավար։Ես միշտ մեկնաբանություններին,մարդկանց կարծիքներին շատ զգույշ եմ վերաբերվել,Արան հակառակը՝ծայրահեղ թքած ունենալու կուլտուրայով։Դա իսկապես շատ կարևոր մշակույթ է ,որը մարդն իր մեջ պետք է ձևավորի։Վերջին երևի 4-ից 5 ամիսն է ,որ ես չեմ ֆիլտրում որևէ կարծիք,որովհետև չեմ կարդում,եթե կարդաի՝ կֆիլտրեի։Ցանկացած ադեկվատ մարդու համար այնուամենայնիվ ինչ-որ չափաբաժնով կարևոր է,թէ ի՞նչ կմտածեն իր մասին ։Եթե մարդն աշխատում է հանրության  համար. ուրեմն պետք է պատասխանատու լինի այդ հանրության առաջ։Ես վաստակել եմ մարդկանց թեկուզ փոքր բաժնի սերը ։Ինձ որևէ մեկը չի բերել հասցրել այդ կետին,դրա համար կարևոր է չկորցնել այդ սերը ու ես շատ զգույշ եմ,բայց երբեմն  չափն անցնում էի։Արան շատ ճիշտ տեղում՝շատ ճիշտ կերպով սառը ցնցուղի նման  ասում էր,թէ ինչպե՞ս պետք է վարվել։Փառք Աստծո այդ բալանսն այսօր եկել է»։

Թեմայի շուրջ Արա Ղազարյանն էլ իր հերթին խոսեց այսպես։

«Մենք չէնք կարող բոլորին դուր գալ և դա կլինի աննորմալ։Նորմալ չէր լինի ,եթե բոլորը գժվեին ինձ համար, հավանեին մեր արած նախագծերը։Ես ինքս մանուկ հասակից այս ոլորտի մեջ եմ ։Երբ արդեն լռջացա՝սկսեցի աշխատել 10 գրագետ հեռուստադիտողի համար ։Իմ թարգեթը 10-ը գրագետ հեռուստադիտողն է եղել միշտ:Ես արել եմ հաղորդում ու մտածել եմ ,եթե բավարարում եմ իրենց ճաշակը ,նրանք հավանում ,սիրում և հարգում են իմ տեսակը ՝ուրեմն ես իմ նպատակին հասել եմ ։Թէ մնացած մարդիկ ինչ կասեն՝ինձ չի հուզում։Կարծիքների հիմնական հատվածը ցավոք սրտի ադեկվատ չեն և երբեմն սովորեցնում են ,փորձում են քեզ դաստիարակել։Ես վերևից թքած ունեմ նման կարծիքների վրա : Ես ընտրել եմ մասնագիտություն, որի հետ նաև գալիս է թէ՛«հեյթերների »բանակը, թէ՛ սիրահարների ։Եթե դու դրա հետ հաշտ չլինես պետք է փոխես մասնագիտությունդ գնաս ասենք ինչ-որ հացի փռում պոնչիկ թխես։Պարփակվես քո փոքրիկ տիրույթում և անես գործ ,որը հանրային կապ չունի։Անգամ հաճախորդի հետ կապի դուրս չգաս,որովհետև հաճախորդը եթե փնովի քո թխած պոնչիկը դա պետք է անի վաճառողին իսկ դու ներսում գլուխդ կախ թխես քո պոնչիկը։Ես պոնչի թխող մարդկանց դեմ ոչինչ չունեմ պարզապես օրինակով ուզում եմ ասել կոնտակտի մեջ չես»։

Շարունակելով զրույցը` հաղորդման հյուրերն ու Հերմինե Ստեփանյանը բուռն քննարկում ունեցան Հայաստանում՝ մասնավորապես Երևանում և երկրից դուրս ապրելու ու աշխատանքային գործունեություն ծավալելու մասին։

 Այս թեմաի շուրջ Մհեր Բաղդասարյանն էլ հետևյալն ասաց.

 «Ես կյանքի շատ բեկումնայի շրջանում  որոշում եմ կայացրել  տեղափոխվել Ամերիկա։Այդ որոշումը փոխել է իմ կյանքը`անվերադարձ: Այլևս հետ գնալ նույն կետին հնարավոր չէ։Կանեի արդյոք նորից նույն բանը միանշանակ՝ոչ։Երբ մարդ ավելի խելացի է լինում ,ավելի հասուն ու փորձառու,ավելի ուշադիր է լինում իր որոշումներում և շատ ավելի պատասխանատու։Այստեղ ես չեմ ունեցել ո՛չ ընկերներ ,ո՛չ հարազատներ ,ո՛չ բարեկամներ և ո՛չ էլ ընտանիքի անդամներ։Հիմա ի վիճակի չեմ անցնելու այդ նույն փորձությունների միջով,որի միջով որ անցա այդ տարիքում։Մանավանդ հիմա YouTube-ը մեզ հնարավորություն է տալիս աշխատել երկու երկրների հայության համար՝ ին՞չ տարբերություն որտեղի՞ց կհեռարձակվի։Իմ գիտակից կյանքը մինչև 25տարեկան ապրել եմ Հայաստանում և ես հայրենիքում հյուր չեմ։Ես շատ եմ սիրում Ամերիկան և շատ շնորհակալ եմ,որ ինձ տվել է այս ամենը։»

 Արա Ղազարյանը նույնպես արտահայտեց իր կարծիքն այս հարցի վերաբերյալ։

«Եթե լինի լավ աշխատանքի առաջարկ` ես հանգիստ կտեղափոխվեմ ։Հայաստան չեմ գա զուտ YouTube-ի համար,որովհետև այն բազան ,որ մենք ստեղծել էնք բիզնես առումով ,այստեղից բացակայելու պարագայում կկորցնենք։ Եթե ես դրա համարժեքը  չունեմ Հայաստանում, չեմ վերադառնա։Ես այն արվեստագետներից ,լրագրողներից,հաղորդավարներից չեմ միայն հոգևոր սնունդով ապրեմ։Չ՛է ես շատ հողեղեն եմ ,շատ սիրում եմ լավ ապրել,լավ տան մեջ ապրել։

Սիրում եմ թանկ ռեստորաններ գնալ, թանկ հագնել ,ես ինձ շատ եմ սիրում։Եթե դա իմ կոմֆորտի հաշվին պետք է լինի՝ես չեմ թողնի ինչ -որ ձեռք եմ բերել այստեղ իմ քրտինքով և գամ Հայաստան .մենակ նրա համար ,որ իմ հայրենիքում է։Այդ պաթետիկ բանը կանցնի երրորդ օրը։Եթե լինի նորմալ առաջարկ մասնագիտական ոլորտում և նորմալ վարձատրվող ՝ես կվերադառնամ։Երևանում իմ հոր և իմ նախնիների գերեզմաններն են,Երևանում իմ մայրն է ,իմ եղբայրն է,ամենահարազատ մարդիկ Երևանում են։Երևանում ունեմ տներ,բիզնես՝ամեն ինչ ունեմ Երևանում։Այսօր թողնել դաշտը և գնալ Հայաստան այն պարագայում ,որ իմ պոտենցիալ գովազդատուն կվախենա միայն նրա համար ,որ երբեմն իմ հայացքները չեն համընկնում համընդհանուր հայացքներին և երբեմն ի տարբերություն լիքը մարդկանց,ովքեր նույն բանը խոսում են իրենց բեսետկաներում և խոհանոցներում՝ ես բարձրաձայնում եմ իմ հաղորդումների  ժամանակ։Ես միգուցե նաև կկորցնեմ այստեղ ինչ-որ ֆինանսական հոսքեր և դա ի վնաս ինձ է աշխատում։

Երբ որ ես 2-ից 3 շաբաթ առաջ Երևանում էի ՝ամեն րոպե միևնույն է լույսդ անջատում են ՝մենք հետ էնք սովորել դրան։Առավոտյան արդնանում ես ու հաղորդման հյուր ես պետք է գնաս ,իսկ ջուրը «Վիոլա»-ն անջատել է ու ոչ մեկին չի ասել դրա մասին։Պրիմիտիվ բաներ եմ ասում գիտեմ։Այնպես չի որ պապերս Լոնդոնում են ծնվել ,կամ ես էլ Բուֆինգեմյան պալատում եմ մեծացել։Չ՛է ,մենք Երևանցի ենք յոթ պորտով ,բայց մենք հետ էնք սովորել։Երբ որ դու վարում ես մեքենա օրը երեք ժամ և ամեն ինչի մասին մտածում ես ,բացի փոս փախցնելուց՝գնալով Երևան երկրորդ օրը քո  մեքենաի ակերը տրաքում են ։Դու չես մտածում փոս փախցնելու մասին՝դու ուղակի ընկնում ես փոսի մեջ։ Այսինքն հեշտ  բանին մարդիկ շուտ են սովորում՝ ցավոք սրտի դա այդպես է։Ես ուզում եմ ինձ ֆեյք ժպտան վերելակի մեջ ու կոմպլիմենտ անեն իմ պարֆյումը։Ես իրենց կոմպլիմենտ անեմ ՝ավելի լավ է դա՝քան ակնհայտ ատելությունը ու մունաթը։Ես ուզում եմ անընդհատ լողացած մարդկանց տեսնել։Ես չեմ ուզում քրտինքի հոտով պատված մարդկանց 40աստիճան  շոգին Երևանում հանդիպել մարդկանց ում հետ ես զրուցում եմ և չգիտեմ գլուխս որտեղ մցնեմ։ Ասենք թե առաջին հայացքից կիրթ մարդ է պետք է լողացած լինի,բայց լողացած չի։Ես Երևանում Միասնիկյան պողոտայով բարձրանում եմ Մասիվ և ամեն անգամ չգիտեմ որ գծով եմ քշում,որովհետև գծանշումներ չկան ,իսկ այդ գծանշումներն էլ երևի կավիճով են անում անձրևի դեպքում էլ չէն էլ երևում։Հիմա լիքը վատ բաներ են գրելու,դա իմ ոտերին չի,կներեք արտահայտությանս համար,որովհետև այդպես է:Այսօր հարևան պետությունում «Ֆորմուլա 1» մրցումներ են ՝Բաքվի կենտրոնում ։ Դուք հասկանում ե՞ք, թէ ինչ տեսակի ասֆալտի մասին ենք մենք խոսում։Գոնե մեր մոտ կարելի է լուկերը 20սմ բարձր կամ ցածր չլինեն։Ես չեմ ուզում ապրել մի պետությունում ,մի հասարակությունում ,որտեղ մարդիկ գնալով անտարբեր են դառնոմ։Ես տեսակով անտարբեր մարդ չեմ և այդ համընդհանուր անտարբերությունն ինձ սպանում է»։

Նյութի աղբյուր`https://starnews.am/91828218/?fbclid=IwY2xjawFvLwtleHRuA2FlbQIxMQABHVv-3WV6A0oozwWTD-i8CiKDWUpkWpr5MArSXp9nWod9ZaUThpK5Xl1kXg_aem_LKmEBZjjpZnoIx5fLDpOxQ

Այս թեմայով ՊՆ ռազմական ոստիկանության պետն այցելել է հատուկ բանակային զորամիավորման ենթակա զորամասեր, հանդիպել սպայական անձնակազմի հետ ՄԱՆԿԱՊՂԾՈՒԹՅՈՒՆ. Հարազատ պապիկը պարբերաբար ոտնձգություն է կատարել իր 6-ամյա երեխայի նկատմամբ Ուկրաինական ռեսուրսները խոսում են Կուրախովկայի ողջ ճակատի փլուզման մասին (Քարտեզ) Զավեշտի ու պարադոքսների երկրի ենք վերածվել, աշխարհը չի հասկանում. Հայկ Ղազարյան Այս ազգը միայն դավաճանն ու պարտվողը չէ՛. Հայկ Ղազարյան (ԱՆՈՆՍ)