Դե՛, եկ վարչապետ ու մի զայրանա
Արխիվ 16-20Մարտի 26-ին քարոզարշավի շրջանակներում Շիրակի մարզի Արթիկ քաղաք այցելեց ՀՀ վարչապետ Կարեն Կարապետյանը: Հանդիպումը կայացավ Արթիկի մշակույթի տան լեփ-լեցուն դահլիճում: Իր ելույթում վարչապետն անդրադարձավ ոչ միայն կուսակցության ծրագրային դրույթներին, այլ Արթիկում առկա խնդիրներին ու դրանց լուծման հնարավորություններին: Կարեն Կարապետյանը կոչ արեց արթիկցիներին իրենց վստահության քվեն տալ այս տարածաշրջանի վարկանիշային միակ թեկնածուին` ԱԺ պատգամավոր, պատգամավորության թեկնածու, անկուսակցական Մուշեղ Պետոյանին:
Բայց արթիկցիների ու լրագրողներիս աչքից չվրիպեց մի «կուրիոզ» փաստ: Անսպասելի հանդիպման վայր ժամանեց Արթիկի քաղաքապետ, ՀՀԿ անդամ Մխիթար Վարագյանը, ով, ըստ լրատվական տարբեր աղբյուրների, նեղացած էր ՀՀԿ-ից` ՏԻՄ ընտրություններին իրեն չառաջադրելու եւ անկուսակցական, բայց ՀՀԿ-ի վստահությանն ու համակրանքին արժանացած Մուշեղ Պետոյանին սատարելու համար: Ու այդ վիրավորանքը կուլ չտալով` մի կերպ ստացավ ՀՅԴ-ի աջակցությունը եւ ձայների չնչին տարբերությամբ դարձավ քաղաքապետ: Հիմա էլ ԱԺ ընտրությունների շեմին ՀՀԿ-ական քաղաքապետը ծեծում է իր ենթակայության հիմնարկների «դուռ-կտուրը» ու կոչ անում ձայն տալ ՀՅԴ- ին, իր եղբորը` Շիրակի փոխմարզպետ Խաչատուր Վարագյանին: Նա բարձր ամբիոններից շատ սիրուն ձեւով հնչեցնում էր ՀՅԴ կուսակցության եւ նրա թեկնածուների առավելությունները մյուսների համեմատ: Սա զարմացրեց հավաքվածներին, ու ամբոխի միջից լսվեց. «Էս քաղաքապետը չէ՞, երեկ ուրիշ բան էր ասում, էսօր եկել վերնախավի՞ն է հաճոյանում»: Եվ մինչ այժմ արթիկցիների գլուխը տարած այն միտքը, որ ինքն էր տարածել, թե վարչապետի հետ անձնական մտերմություն ունի, որը գալիս է «Գազպրոմ»-ից, մի վայրկյանում հօդս ցնդեց, երբ բոլորի համար պարզ դարձավ այն իրականությունը, որ Կարեն Կարապետյանը չի ճանաչում Մխիթար Վարագյանին:
Վարչապետը, իմանալով Արթիկի ՀՀԿ-ական քաղաքապետի «քաղաքական» վարքագիծը, հաստատ զարմանալու է ու զայրանալու:
Ահա այսպիսի ալեկոծումներ են քաղաքական դաշտում, ՀՀԿ կուսակցության ներսում ու դրանից դուրս, խայտաբղետ իրավիճակներ… Չենք կարծում, թե Արթիկը միակ համայնքն է` նման գունագեղ դրսեւորումներով: Մեզ մնում է մի բան ասել`«դե՛, եկ վարչապետ ու մի խենթանա»…..
ԻԼՈՆԱ ԱԶԱՐՅԱՆ